Parafia Św. Józefa Oblubieńca NMP w Lubomierzu

HISTORIA KOŚCIOŁA 

Lubomierz został założony w 1600 roku przez Sebastiana Lubomirskiego, właściciela tych ziem. Od początku swojego istnienia, aż do wieku XX Lubomierz należał do parafii w Niedźwiedziu pod wezwaniem św. Sebastiana, męczennika. W 1913 roku, z inicjatywy ks. Józefa Bajdy, rezydującego w Lubomierzu, rozpoczęto budowę obecnego kościoła i plebanii. Budowę kościoła ukończono w 1915 roku, a w 1919 roku przy kościele została erygowana parafia pod wezwaniem św. Józefa Oblubieńca. Kościół jest drewniany, o konstrukcji zrębowej.

Od 21 kwietnia 1934 roku opiekę duszpasterską nad parafią lubomierską przejmują franciszkanie z Prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię. Pierwszy franciszkański administrator, o. Teofil Bazan wybudował plebanię, którą spaliło wojsko niemieckie 4 lipca 1943 roku w akcie zemsty za popieranie ruchu oporu. Wtedy też trzej zakonnicy wywiezieni zostali do więzienia w Nowym Sączu, a później do obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau. Budynek plebanii odbudowano po wojnie. W latach powojennych w kościele dokonano licznych remontów: powiększono galerię na wieży kościelnej, założono nowe okna, odnowiono stacje Drogi Krzyżowej, wykonano ławki i konfesjonały, ogrodzono także plac kościelny. W roku 1961 kościół wzbogacił się o 10 głosowe organy pneumatyczne. Na wieży sygnaturowej znajduje się niewiadomego pochodzenia dzwon zabytkowy z 1773 roku, zaś na dzwonnicy dwa dzwony ufundowane w 1966 roku.

Pod koniec lat pięćdziesiątych, w pobliżu budynku mieszkalnego zbudowano drewniany budynek, zwany “Albertówką” – od imienia ówczesnego sekretarza prowincji, o. Alberta Wojtczaka – który czuwał nad jego budową. W budynku tym urządzono pomieszczenia wakacyjne dla kleryków, które później przeznaczono dla młodzieży oazowej. W 1966 roku, a także w latach następnych zmieniono wystrój świątyni oraz przerobiono wejście do kościoła i na wieżę. W roku 1971 kościół lubomierski, podobnie jak i cała wieś, otrzymał oświetlenie elektryczne. W latach sześćdziesiątych w głównym ołtarzu kościoła umieszczono, czczony przez miejscową ludność XVII-wieczny obraz Matki Bożej, nazwanej “Królową Gorców”. Najprawdopodobniej pochodził on z cerkwi na Pacławiu, dlatego też greckokatolicka Kuria Biskupia w Przemyślu poprosiła o jego zwrot. Przekazania obrazu dokonała delegacja wiernych z Lubomierza ze swoim proboszczem, 29 czerwca 1993 roku, w greckokatolickiej katedrze w Przemyślu. W ołtarzu głównym, w miejscu dotychczasowego obrazu, umieszczono figurę Matki Bożej. Na zasuwanym obrazie znajduje się natomiast św. Józef, patron miejscowej parafii. Na terenie parafii istnieje jeszcze kościół filialny. Jest to kaplica pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego zbudowana na Rzekach. Została ona oddana do użytku i poświęcona w roku 1991. W latach 2011-2013 przeprowadzono przebudowę kościoła parafialnego, przedłużona została nawa główna, przebudowana została wieża, a cały kościół został ocieplony.