Część chwalebna jest czwartą z czterech części różańca świętego. Obejmuje ona momenty z życia Jezusa i Maryi od Zmartwychwstania i Wniebowstąpienia Pana Jezusa,
następnie Zesłania Ducha Świętego na Apostołów, aż do ukoronowania Maryi na Królową Nieba i Ziemi.
IV CZĘŚĆ - TAJEMNICE CHWALEBNE (odmawiamy-niedziela, środa)
1. Tajemnica Zmartwychwstania Chrystusa
„Maria Magdalena natomiast stała przed grobem płacząc. A kiedy [tak] płakała,
nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli,
siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa - jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg.
I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?».
Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono».
Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa…” (J 20, 11-14).
***
Chrystus zmartwychwstał i przez swoje zmartwychwstanie zwyciężył grzech, śmierć, smutek,
rozpacz; przywrócił światu radość i nadzieję.
Czy my, jako chrześcijanie, jesteśmy ludźmi nadziei i radości paschalnej? Czy nie za bardzo koncentrujemy
się na tym, co jest negatywne, złe, co jest „grobem”?. Abyśmy mogli kosztować owoców zmartwychwstania,
musimy jak Maria Magdalena odwrócić się od grobu i zobaczyć Zmartwychwstałego.
2. Tajemnica Wniebowstąpienia Pańskiego
„Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań
wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję
wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem” (J 14, 1-3).
***
Pan Jezus wstąpił do nieba, gdzie dla każdego z nas przygotował miejsce, wieczne mieszkanie w domu Ojca.
Słowo „dom” wyraża to, co jest najpiękniejsze w naszym życiu; dom to miłości, pokój, poczucie bezpieczeństwa;
do domu się powraca, za domem się tęskni. Dlatego nasze życie to tak naprawdę wędrówka
do domu Ojca w niebie.
3. Tajemnica Zesłania Ducha Świętego
„Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: «Dokąd idziesz?»
Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę;
pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was.
A jeżeli odejdę, poślę Go do was” (J 16, 5-7).
***
Chrystus po swoim wniebowstąpieniu posłał wierzącym w Niego Ducha Świętego.
Dzięki Duchowi Świętemu nasz Zbawiciel jest obecny i działa w Kościele.
Duch Święty daje nam to, czego świat dać nam nie może. Jeżeli otworzymy się na Jego działanie,
doświadczymy w naszym życiu: miłości, radości, pokoju,
cierpliwości… - owoców działania Pocieszyciela.
4. Tajemnica Wniebowzięcia Matki Bożej
„Wtedy Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo ujrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny»” (Łk 1, 46-55).
***
Maryja doświadczyła wiele „wielkich rzeczy” od Wszechmocnego. Jedną z nich jest to, że została
z duszą i ciałem wzięta do nieba. Jako pierwsza z ludzi cieszy się tym, co jest przygotowane dla
każdego z nas. Pamiętajmy jednak, jaka była droga Maryi do wniebowzięcia. Była to droga wiary, służby,
miłości i ofiary. My też mamy podążać tą drogą, jeżeli chcemy jak Maryja znaleźć się w niebie.
5. Tajemnica Ukoronowania Matki Bożej w niebie
Potem wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami,
a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu (Ap 12,1).
***
Tajemnica ukoronowania Maryi to symbol chwały, jakiej doświadcza Maryja w niebie.
Korona symbolizuje władzę, panowanie, ale też bogactwo, szczęście,
radość. Fakt ukoronowania Matki Bożej na królową wyraża również prawdę, jak wielkiego szczęścia
doświadcza Maryja w niebie. Tego szczęścia my też doświadczymy, jeżeli poprzez wiarę i miłość
zespolimy się w jedno z Chrystusem.
